Introductie

Vanaf de late jaren ’80 presenteerde Aernout Mik bijzondere, bevreemdende objecten waarin fotografische beeldelementen vaak een belangrijke rol spelen, zo bv. in zijn ‘Dummies’ uit 1990. Ook maakte hij in die jaren enkele grootschalige, al dan niet gemanipuleerde fotografische werken op basis van geënsceneerde situaties (zoals ‘Gl-Glow’ uit 1991).
Vandaag staat de Nederlandse kunstenaar vooral bekend om zijn ruimtelijke installaties, waarin hij architectuur en videoprojecties combineert. Met die geënsceneerde videoproducties maakt hij een psychosociaal portret van de Westerse maatschappij.

Aernout Mik werd in Deweer Gallery geïntroduceerd in de groepstentoonstelling ‘Scanning 1990’(1990) en stelde er nadien driemaal ten toon: in 1992, 1995 en in 1999.
Tot zijn belangrijkste solo-tentoonstellingen rekenen we de Biënnale van São Paulo (1991), het Kunstverein Hannover (‘Wie die Räume gefüllt werden müssen’, 1995), de Biënnale van Venetië (1997 en 2007), het Van Abbemuseum, Eindhoven (2000), het MoMA – Museum of Modern Art, New York (2009), Galerie Nationale du Jeu de Paume, Parijs (2011) en het Stedelijk Museum Amsterdam (2013).

Werken van Aernout Mik zijn opgenomen in tal van vooraanstaande particuliere en institutionele collecties, waaronder die van de Fondation Pinault.