Introductie

Laurette’s ‘atelier’ is wat we de commerciële publieke ruimte zouden kunnen noemen: de supermarkt, de pers, de televisie…kortom, elke zone waarin belangstelling of behoefte wordt verhandeld. Met een perfect gevoel voor pasklare metaforen, producten en fenomenen uit de commerciële sfeer ontleedt hij de mechanismen van het economisch systeem en meet hij het effect ervan op kunst en mens. Meestal neemt hij als kunstenaar een economische positie in – die van consument of producent – om het systeem van binnenuit te testen, in vraag te stellen of zelfs aan te passen. Matthieu Laurette onderzoekt daarbij zowel de rol van de koper/toeschouwer of van de ondernemer, als die van de kunstenaar zelf. Hij vraagt als het ware naar de identiteit van de consument als kunstenaar en omgekeerd. En hij vindt nieuwe antwoorden. Het is vooral deze doorgedreven integratie van zijn werk in het socio-commercieel niveau van de samenleving, het bijna opgaan van zijn werk in de economische werkelijkheid, dat het oeuvre van Matthieu Laurette zo bijzonder maakt. Een werk van Laurette genereert op die manier een veelvoud aan bedenkingen omtrent de wisselwerking tussen consumptie, in al zijn vormen, en kunst. Vandaar het symbolische en vaak problematische karakter ervan. Belangrijk in het oeuvre van Matthieu Laurette is voorts ook zijn gebruik van het medium televisie, dat voor Laurette fungeert als een soort virtueel atelier. Aan de hand van de televisie wordt zijn kunstenaarschap bovendien omgevormd tot een direct product. Technisch gesproken is het werk van Laurette ‘multimediaal’. Maar zijn installaties en objecten zijn vaak het resultaat van een productieproces dat door de kunstenaar enkel wordt opgestart of gestuurd. De kunstenaar komt met andere woorden zelden tussen als ‘maker’: het eigenlijke werk bestaat uit een associatie of recombinatie van bestaande producten of objecten die door ‘derden’ zijn vervaardigd. De evolutie van ons marktsysteem zorgt voor een constante uitsplitsing en kruising van begrippen. Laurette’s werk probeert binnen deze steeds veranderende economische context een overlevingsstrategie te vinden voor de kunst én voor de mens.

In 2003 ontving Matthieu Laurette de Prix RICARD S.A. voor meest representatieve Franse kunstenaar van minder dan 40 jaar oud. Matthieu Laurette nam onder meer aan volgende tentoonstellingen deel: ‘Publicness’, ICA, Londen; ‘GNS (GLOBAL NAVIGATION SYSTEM)’, Palais de Tokyo, Parijs; ‘Propaganda’, Espace Paul Ricard, Parijs (2003); ‘Less Ordinary’, Artsonje Center, Seoul; ‘La vie au fond se rit du vrai’, CAPC Musée d’Art Contemporain, Bordeaux; ‘Art & Economy’, Deichtorhallen, Hamburg (2002); ‘Form Follows Fiction’, Castello di Rivoli, Turijn; ‘Plateau of Humankind’, 49ste Biënnale van Venetië (2001); ‘Voilà’, Arc-Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris, Parijs; ‘El Gran Trueque’, Consonni, Bilbao (solo); ‘Plan B’, De Appel, Amsterdam; ‘Au dela du Spectacle (Let’s Entertain)’, Centre Pompidou, Parijs (2000); ‘Patchwork in Progress’, Mamco-Musée d’Art Moderne et Contemporain, Genève (solo); ‘Crash!’, ICA, London (1999); ‘Applaus’, Casco Projects (solo), Utrecht; ‘Premisses’, Solomon R. Guggenheim Museum, New York (1998). Zijn werk is in verschillende publieke en private verzamelingen te vinden, waaronder: Musée National d’art Moderne, Centre Pompidou, Parijs; FNAC, Fond National pour l’Art Contemporain, Parijs; FRAC-Collection Aquitaine, Bordeaux; The Speyer Family Collection, New York; William Grant & Sons Ltd, Dufftown.
Matthieu Laurette doceerde als gastdocent of lector aan verscheidene academies en universiteiten, waaronder: San Francisco Art Institute, San Francisco; Städelschule, Frankfurt; ECAL, Lausanne; ENSBA, Parijs; Universitat Internacional de Catalunya, Barcelona; Edinburgh College of Art, Edinburgh en ESAV, Genève. Hij gaf lezingen en seminaries over hedendaagse kunst in onder meer The Bronx Museum, New York; Musée du Quebec, Quebec; Musée National d’Art Moderne, Centre Pompidou, Parijs; Kunst-Werke, Berlijn; Musée d’art Contemporain, Lyon; Kiasma, Helsinki en Santa Monica Museum, Los Angeles.
Deweer Gallery bracht drie solotentoonstellingen van Matthieu Laurette: in 2004 (‘Commodities’, met catalogus), in 2007 (‘Real Estate’) en in 2008 (‘Plight 2’).