Introductie

Lawrence Carroll behoort tot die groep beeldende kunstenaars die meer de klemtoon leggen op het proces van het ontstaan van het schilderij, dan op het uiteindelijke resultaat. In 1985 schreef hij: ‘Het gaat niet over het overleven van de materialen. Het gaat over het overleven van hun betekenis’. Ook gaat in zijn werk zeer veel aandacht naar de plaatsbepaling ervan in de ruimtelijke omgeving.
In de nieuwsbrief over de eerste tentoonstelling van Carroll in Deweer Gallery werd het werk als volgt gekenmerkt: ‘De kern van het werk van Lawrence Carroll kan worden benoemd als een plastische bespiegeling over de dagelijkse praktijk van de schilder, over het maken en presenteren van schilderijen. Zijn schilderijen ontsnappen echter volkomen aan wat we ons normaal en spontaan bij de gedachte aan een schilderij inbeelden. Ze overstijgen immers meestal het tweedimensionele, ze doen geen beroep op een breed kleurenspectrum, hun ideale plaats is niet per se aan de wand of op ooghoogte, ze vertellen meer over de spanning tussen beeld en drager en dus over hun eigen werkelijkheid dan over de ons omringende realiteit, etc. Het is een schilderkunst van de bescheidenheid, van de verstilling.’

Tot Carroll’s belangrijkste individuele museumtentoonstellingen behoren ongetwijfeld Museo Correr, Venetië (2008, met monografie) , Hôtel des Arts, Toulon (2007), Folkwang Museum, Essen (1994) en Städtisches Museum Abteiberg, Mönchengladbach (1993). Daarnaast exposeerde Carroll in belangrijke galeries in Europa en de Verenigde Staten van Amerika. Deweer Gallery introduceerde Lawrence Carroll in 1994 in de groepstentoonstelling ‘A Painting Show’ en met een eerste solo-tentoonstelling (met catalogus) in 1996; een tweede solo volgde in 2000, eveneens met catalogus. In 2004 maakte de kunstenaar voor Deweer Gallery en als onderdeel van de portfolio ‘ECLiPS’ de – uitzonderlijk – figuratieve fotolithografie ‘Untitled’. Lawrence Carroll nam verder o.a. deel aan Documenta IX, Kassel.